Ayın parladığı bir geceydi
Terler içinde uyandım
Ter ve kan dolu bir küvette
Tıpkı kor gibiydi!
Her şey anlamını yitirmişti
Bakışlar karmaşık ve deliceydi
Panik içinde bir şeyler hatırlamayı denedim
Ne oldu böyle bu gece?
İçimi yiyen, beni zorlayan bu güç
Beni yendi
Beni avladı ve önüne kattı
Eğlence bulacaktı
Bütün gücüyle kırmızı ve
Ilık kanı yakalayacaktı
Bu ikinci ruh içimi yakıyor
Sıcak, öfkeli ve siyah
Punduna getirip beni ele geçiriyor
İçimi yakıyor
Rengim atmış, dudaklarım kıpkırmızı
Gözlerimde ölüm parlıyor
Eskiden özveriye sahip olan bu ruhlar
Şimdi sonsuz bir hırsa yenik
Gücümü kaybedeyim diye
Çoğu geçmiş hayatım ateşler içinde
Hem bir insan, hem de vahşi bir hayvan gibiyim
Ne olup bittiğini artık anlayamıyorum
Cehennemin dibinde kimsesizim
Uçurumun tam önünde
Aynadaki yansıma bana bakıp
'Orada kimler vardı hatırlıyor musun?' diye soruyor
Uzun zaman geçti aradan
Artık hatırlamıyorum