zuster kus me, neem me met je mee
sla je zachte armen om me heen
breng me naar een oord waar je vergeet
wat je ook deed
zuster neem me mee
zuster breng me mijlenver van hier
draag me, zuster, maak me passagier
in je armen kan ik weerloos zijn
bezweer de pijn
zuster, neem me mee
ik smeek je breng me verder weg van haar
doe me vergeten wie, hoe of waar
opdat ik nooit meer denken zou
dat ik zielsveel van haar hou
zuster als aan baker in de nacht
drijf de duivel uit die om me lacht
deel de last die mij ondraaglijk kwelt
m’n dood voorspelt
zuster, neem me mee
ik smeek je breng me verder weg van haar
doe me vergeten wie, hoe of waar
opdat ik nooit meer denken zou
dat ik zielsveel van haar hou
en ik die altijd dacht:
tijd heelt alle pijn
het is waanzin
hoe kon ik ooit zo dwaas zijn?
ik smeek je breng me verder weg van haar
doe me vergeten wie, hoe of waar
opdat ik nooit meer denken zou
dat ik zielsveel van haar hou
ik smeek je breng me verder weg van haar
doe me vergeten wie, hoe of waar
opdat ik nooit meer denken zou
dat ik zielsveel van haar hou
dat ik zielsveel van haar hou