Δεν σ' ακούω
περιπλανιέμαι μέσω της ύπαρξης (μου)
Δίχως σκοπό και προορισμό
Γιατί στο τέλος θα 'μαστε όλοι ζωντανοί, ζωντανοί
Ήμουν ξύπνια για δύο χιλιάδες χρόνια
Περιμένοντας για την ημέρα που θα ταρακουνηθώ
Σε όλους εσάς που με έχετε βλάψει
Είμαι ένα , είμαι ένα ζόμπι
Και πάλι, και πάλι θέλετε για να πέσω
Είμαι, είμαι, είμαι ένα ζόμπι
Πόσο χαμηλά, πόσο χαμηλά, πόσο χαμηλά θα με ρίξεις
Για να πάω, να πάω, να πάω, πριν να, πριν να πέσω κάτω νεκρή
Φύσα τον καπνό από το σωλήνα
Φίλα τις απαλές καυτές μου μελανιές
Χάνομαι στο χρόνο
Και σε όλους τους ανθρώπους που έμειναν πίσω
γίνεστε χαζοί και τυφλοί, τυφλοί
Και δύο χιλιάδες χρόνια ήμουν ξύπνια
Περιμένοντας για την ημέρα για να ταρακουνηθώ
Όλοι εσείς αγαπητοί που με έχετε βλάψει
Είμαι, είμαι ένα ζόμπι
Και πάλι, και πάλι θέλετε για να πέσω
Είμαι, είμαι, είμαι ένα ζόμπι
Πόσο χαμηλά, πόσο χαμηλά, πόσο χαμηλά θα με ρίξεις
Για να πάω, να πάω, να πάω, πριν να , πριν να πέσω κάτω νεκρή
Ω , ω,ωω
Σε όλους εσάς που με έχετε βλάψει
Είμαι, είμαι ένα ζόμπι
Και πάλι, και πάλι θέλετε να πέσω
Είμαι Είμαι Είμαι ένα ένα ζόμπι
Πόσο χαμηλά, πόσο χαμηλά, πόσο χαμηλά θα με ρίξεις
Για να πάω, να πάω, να πάω, πριν να πέσω κάτω νεκρή