Eī nesciunt dē quō fābulor.
Vōs estis spurcī, frātrēs, caenō.
In digitīs est color sigae.
Eō cum sigā ambulātum.
Excūsā mē, sed crēdō tantum
me posse facere hunc saltum.
Sīquidem via sit acclīvis,
ego huic hōrae sē parābam.
Bona sēra, dominī, mātrōnae,
ecce histriōnēs.
Sīs, tenētis suās colleōnēs*,
volō ut estis tacitī et bonī,
quia'st quisque fallax rītu vet’rātōris.
Nimiīs noctibus claudēbar foris,
feriō calce forēs ingressiōnis,
altu’ aspiciō rītu scansōriī,
māter, m’excūsā, quia sum numquam domī.
Suī compos sum minus, sed dīvorse ab illīs.
Et suī compos es minus, sed dīvorse ab illīs.
Alienātus sum mente, sed ab illīs diversē.
Et es alienāta mente, sed ab illīs diversē.
Scrīpsī pāginās, pāginās,
vīdī salem et lācrimās.
Quisque in agmine raedārum
nōn’st in lāpsibus rapidīs.
Scrīpsī in ultimō lapide
'domī meā nōn’st Deus'.
Repertō temporis sēnsum
ita oblīvio pereat.
Infīrmāns ventus nōn exstat
nātūrālī potentiae,
et cum justā sententiā
ventūs sentīs ēbrietiam.
Cu’ ālīs ē cērā in tergō
circābō illam altitiam,
sīs, mē pūgnāre retemptā:
probā caed’re capitulum,
quia..
Suī compos sum minus, sed dīvorse ab illīs.
Et suī compos es minus, sed dīvorse ab illīs.
Alienātus sum mente, sed ab illīs diversē.
Et es alienāta mente, sed ab illīs diversē.
Maestē, loquuntur nimis
causam nescientēs hominēs.
Vae, fer mē aliquōlibet
āerum’st nōn satis hīc mihī.
Maestē, loquuntur nimis
causam nescientēs hominēs.
Vae, fer mē aliquōlibet
āerum’st nōn satis hīc mihī.
Maestē, loquuntur nimis
causam nescientēs hominēs.
Vae, fer mē aliquōlibet
āerum’st nōn satis hīc mihī.
Suī compos sum minus, sed dīvorse ab illīs.
Et suī compos es minus, sed dīvorse ab illīs.
Alienātus sum mente, sed ab illīs diversē.
Et es alienāta mente, sed ab illīs diversē.
Sumus dispārēs ab illīs.