Αναμνήσεις,
φωλιάζουν στην σκέψη μου,
φωτίζουν την νύχτα μου,
αγρυπνούν στην καρδιά μου,
τα περασμένα ξυπνούν.
Πώς μπορώ να την ξεχάσω;
Θυμήσου ψυχή
την ιστορία του έρωτα.
Αναμνήσεις.
Δεν είναι πια κοντά μου
μα ακούω την φωνή της μες στο μυαλό μου,
σαν την πιο γλυκειά μελωδία,
και τραγουδώ ανάμεσα στους στεναγμούς
και τους πόνους.
Πώς μπορώ να την ξεχάσω;
Πώς να την ξεχάσω;