Ze kon niet in haar zelf geloven
Iets te vaak teveel bedrogen
Rood doorlopen ogen
En een uitgedroogde mond
Getekend door het leven hoopt ze even haar omgeving te ontlopen,
Ze hoopte dat ze in andere schoenen stond
Waarom is alles zo gegaan?
Veel te veel gegeven
Nooit wat terug gekregen
Is het dit allemaal wel waard
Vraagt zij zich telkens af
En toch blijft ze staan
Ze denkt het wel
Maar zegt het niet
Ze gaat er al van uit, alles komt met verdriet
Geen mens die haar nog ziet
Dromen die vervagen, hoop stroomt weg die lange dagen
Als bedorven water, maar het doet haar niets
Waarom is alles zo gegaan?
Veel te veel gegeven
Nooit wat terug gekregen
Is het dit allemaal wel waard
Vraagt zij zich telkens af
En toch blijft ze staan
Waarom is alles zo gegaan?
Veel te veel gegeven
Nooit wat terug gekregen
Is het dit allemaal wel waard
Vraagt ik me zich telkens af
En toch blijft ik staan