ز خاک من اگر گندم برآید [Ze khaake man agar gandom baraayad] [Kurdish [Sorani] translation]

ز خاک من اگر گندم برآید

از آن گر نان پزی مستی فزاید

خمیر و نانبا دیوانه گردد

تنورش بیت مستانه سراید

اگر بر گور من آیی زیارت

تو را خرپشته ام رقصان نماید

میا بی دف به گور من ای برادر

که در بزم خدا غمگین نشاید

بدری زان کفن بر سینه بندی

خراباتی ز جانت درگشاید

مرا حق از می عشق آفریده است

همان عشقم اگر مرگم بساید

منم مستی و اصل من می عشق

بگو از می به جز مستی چه آید

به برج روح شمس الدین تبریز

بپرد روح من یک دم نپاید