ز عشقت آنچنان مستم که دیگر خود نمی دانم
لە عیشقی تۆ هێندە مەستم، کە ئیتر خۆشم نازانم
در این مستی بوم حیران و با این حال خاموشم
کە لەم مەستیەدا حەیرانم و بەم حاڵەشەوە خامۆشم
نه دوریت بود ممکن نه آغوش پر از مهرت
نه دوریت بۆم ده‌گونجا نه ئامێزی پڕ له سۆزت
ز بوی زلف مشکینت ولی همواره مدهوشم
لە بۆنی پرچی ڕەشت ، کە هەمیشە وا مەدهۆشم
رخت بگشای ای ساقی که جانم در ترب باشد
ڕوخسارت ده‌رخه ساقی تا گیانم له باده‌دا بێ
بده یک جرعه زان باده برد هم دم و هم هوشم
بمدەیێ دڵۆپێ بادە، دڵ و هۆش لەگەڵ خۆی بەرێ
در این دیر پر از مهنت بسی سختی پذیرفتم
له‌م دیاره پڕ له مه‌ینه‌ته زۆرم سه‌ختی چه‌شت
این اندیشه تا روزی شراب معرفت نوشم
ئەمە ئەندێشەمە تا رۆژێ، شەرابی ماریفەت نۆشم
در این عالم تو را دارم تو را دارم به تنهایی
لەم دونیایە من تۆم هەیە ، تەنیا تۆ و بە تەنیایی
وصالت غایت عمرم در این ره همچنان کوشم
ویساڵت ئامانجی ژینە، بۆیەش هەمیشە واوە دەکۆشم
بود شور لقاعت همچو آتش در درون من
سۆزی دیدارت وەکو ئاگر دەروونم وا ئەسوتێنێ
در این آتش همی سوزم ولی فانی و خاموشم
لەم ئاگرە کە دەشسوتێم بەڵام فانی و خامۆشم
ترجمه کننده : دیلان سیروان