Zimno jak sto diabłów, leje deszcz, świat uderzył w płacz
Nawet kropli słońca, bury zmierzch, a w tym wszystkim ja
Cały peron w swetrze z wełny chmur, skulił się jak pies
Wietrzy gdzieś wagonów sznur, zgubionych w mokrej mgle
(refren:)
Zawsze gdzieś czeka ktoś, tak już jest, tak musi być
Czy w pogodne, czy w deszczowe dni
Zawsze gdzieś czeka ktoś i, by miłość mogła wejść
Trzyma dla niej wciąż otwarte drzwi
Zły semafor milczy, patrzy w dal, łowi stukot kół
Chciałby już odpocząć, jak i ja, wejść pod kołdre snu
Gdy podniesie ramię, co tam deszcz, co mi chmurny cień
Będzie to, Ty przecież wiesz, najpogodniejszy dzień
(refren x2)