Завушніцы [Zavushnitsy] [Polish translation]

Och, ileż razy już prosiłem

Abyśmy się spotkali,

Och, ileż już razy chciałem

Wyznać jej, że ją kocham.

Lecz wszystko przeszkadzało,

Jeśli dziewczynie uwierzyć,

To wiosenne powodzie,

To przymrozek, gołoledź.

Lecz ja jestem uparty,

I, aby swego dopiąć,

Bardzo prosiłem mistrza

By zrobił jej nausznice.

Na nausznicach tych

Zaklęcie napisałem,

To, czegom jej nie rzekł,

A co jej wyznać chciałem.

Dzisiaj już nie ucieknie

Od słów moich gorących

Nawet, kiedy się śmieje,

Gdy śpiewa albo płacze.

Ani, gdy się położy

Zmęczona o zmierzchaniu,

Nausznice będą jej dzwonić

Wciąż o moim kochaniu .