نیستی و زنگ صدات مونده به گوشام
من شدم درست مثِ خونه‌به‌دوشا
مث اون بیچاره که دستاش پوچه
صابخونه اثاثشو ریخت کفِ کوچه
مث زندونی که حبس ابد خورد
شدم اون قلبی که از صد جا تَرَک خورد
مث اون بچه‌ای که بعد تولد
حسرتش دیدن رویِ مادرش شد
تاریکه دنیام، برس به دادم
جز تو چی دارم مگه تو کل عالم؟
از همه حتی از خودم طلبکارم
بعدِ تو من به خودم حبس ابد دادم
تو رگ و ریشه‌می، چیکار کنم حالا؟
من شدم به درد دوریِ تو مبتلا
هر روزِ بی تو دوباره ترسیدم
دارم تقاص کدوم گناهو پس می‌دم؟
تو رگ و ریشه‌می، چیکار کنم حالا؟
من شدم به درد دوریِ تو مبتلا
هر روزِ بی تو دوباره ترسیدم
بگو تقاص کدوم گناهو پس می‌دم
هر چی که ساخته‌مو ریختی همه رو یک روز
حبستم کردی برا من ابد و یک روز
تو که رفته بودی و دلت نخواست برگردی
من شدم وابسته‌ت، تو چرا پس ترک کردی؟
تو رگ و ریشه‌می، چیکار کنم حالا؟
من شدم به درد دوریِ تو مبتلا
هر روزِ بی تو دوباره ترسیدم
دارم تقاص کدوم گناهو پس می‌دم؟
تو رگ و ریشه‌می، چیکار کنم حالا؟
من شدم به درد دوریِ تو مبتلا
هر روزِ بی تو دوباره ترسیدم
بگو تقاص کدوم گناهو پس می‌دم
فک می‌کردم که دل توام واسه‌م می‌سوزه
حبس این نبودنِ تو ابد و یک روزه
ابد و یک روزه، ابد و یک روزه
تو رگ و ریشه‌می، چکار کنم حالا؟
بیا درد دوری‌ت هم دوباره زد بالا