Μαυρα χειλια απο το κρασι
Καραοκε και κονφετι, ξινιλα
Μια ξεχασμενη φωνη ψυθιριζει πισω απο την πλατη
Χαρουμενη νεα χρονια
Απαγορευω στο χερι να τρεμει
Απαγορευω στο προσωπο να σου χαμογελασει
Εχει περασει σχεδον χρονος
Απαγορευω, απαγορευω, απαγορευω
Δεν εισαι ουτε αιμα μου ουτε ονομα μου
Δεν ησουν ο πρωτος μου αλλα το πνευμα σου ακομη με στοιχειωνει
Προσποιουμαι την κρυα
Οταν στο τουνελ του χρονου
Μονη μου κρυβω τα ιχνη μου
Για ολα εφταιγαν τα παιχνιδια μου κι ακομη θυμαμαι πως πονανε τα τρυφερα σου χερια
Και τωρα λεω ψεματα
Πως τα εχω ξεπερασει ολα
Αλλα καθε μερα που δεν σε θυμαμαι
Για μενα ειναι πετυχημενη μερα
Με ρωτας πως ειμαι, λεω οκ
Πως ειναι οι δικοι σου, λεω οκ
Καθε απαντηση το ιδιο οκ
Οι καλεσμενοι ειναι πιωμενοι και αχρηστος ο dj
Και παλι
Να με πεταξουν στο κενο
Δεν θα ηξερα που να παω
Στον εαυτο μου η στην αγαπη που εχει τελειωσει