Απόψε, χωρίς φωνή, εσύ στο κατώφλι
Στο πρόσωπό σου βροχή, ξέρω πως κυλούσε για ώρες
Και άσ'την να κυλά, τουλάχιστον κρύβει τα δάκρυα
Γιατί δε θα 'θελα να σε δω έτσι
Και ψάχνω λέξεις, έστω για να αποτρέψω
η σιωπή να μου φέρει πίσω τις περασμένες μέρες.
Μυρίζουν τα μαλλιά σου, ακόμη αισθάνομαι αυτό το άρωμα
Όχι, δεν μπορείς να μπεις, δε ζω πια μόνος
Σε αγαπά; Να ξέρεις, ακόμα με πληγώνει
η τελευταία αγκαλιά πριν φύγεις.
Ξεχνας όσα είπαμε πριν καιρό
Όταν φεύγεις, αφήνεις όσα καταφέραμε μαζί
Κράτα τουλάχιστον αυτή την περηφάνεια στη φωνή σου,
αυτή που αγάπησα.
Ξεχνάς τι σου υποσχέθηκα
Όταν φεύγεις, φύγε για μια ολόκληρη ζωή
Κράτα τουλάχιστον αυτή την περηφάνεια στη φωνή σου,
αυτή που αγάπησα.
Μυρίζουν τα μαλλιά σου, ακόμη αισθάνομαι αυτό το άρωμα
Όχι, δεν μπορείς να μπεις, δε ζω πια μόνος
Σε αγαπά; Να ξέρεις, ακόμα με πληγώνει
η τελευταία αγκαλιά πριν φύγεις.
Ξεχνας όσα είπαμε πριν καιρό
Όταν φεύγεις, αφήνεις όσα καταφέραμε μαζί
Κράτα τουλάχιστον αυτή την περηφάνεια στη φωνή σου,
αυτή που αγάπησα.
Ξεχνάς τι σου υποσχέθηκα
Όταν φεύγεις, φύγε για μια ολόκληρη ζωή
Κράτα τουλάχιστον αυτή την περηφάνεια στη φωνή σου,
αυτή που αγάπησα.