Υπέροχο τίποτα [Ypérokho típota] [English translation]

Είν' αυτή η παγωνιά που ζεσταίνει

Το πρωινό μετά τη γιορτή,

Τ' αλλόκοτο βλέμμα σου που δεν με χορταίνει,

Κι η λέξη που κρατάς για το τέλος εσύ.

Υπέροχο τίποτα, η ανάσα σου ζαλίζει,

Μα πάνω σου κρατιέμαι ζωντανός.

Υπέροχο τίποτα, η γλώσσα σου με σχίζει

αφήνοντας σημάδια που δε σβήνει ο καιρός,

που δε σβήνει ο καιρός,

που δε σβήνει ο καιρός…

Υπέροχο τίποτα, η ανάσα σου ζαλίζει,

Μα πάνω σου κρατιέμαι ζωντανός.

Υπέροχο τίποτα, η γλώσσα σου με σχίζει

αφήνοντας σημάδια που δε σβήνει ο καιρός,

που δε σβήνει ο καιρός,

που δε σβήνει ο καιρός…