Ευτυχισμένοι μέχρι το τέλος των ημερών
Είχα δίκιο εγώ και είχες άδικο εσύ
Πίσω στο παλιό το γκρίζο το σχολείο
Κέρδιζα εγώ κι έχανες εσύ
Μα τώρα τα έχεις όλα εσύ
Και τι άθλιο χάλι που έχω καταντήσει τη ζωή μου
Τι χάλι έχω καταντήσει τη ζωή μου
Όχι, ποτέ μου δεν είχα δουλειά
Γιατί ποτέ μου δεν ήθελα δουλειά
Σ' έχω δει να χαμογελάς
Μα αλήθεια δε σε έχω ποτέ ακούσει να γελάς
Γι΄αυτό ποιος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός
Δεν μπορώ να πω
Είσαι ο μοναχογιός της μητέρας σου
Και μάλιστα απελπισμένος
Μα δε ζητώ εραστή
Θέλω μόνο να με δουν
Στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου σου
Μια φιλία που δυστυχώς χάθηκε
Λοιπόν είναι αλήθεια
Όμως πάλι, είναι ψέμα
Μα σου είπα ποτέ επί τη ευκαιρία
Ποτέ δε γούσταρα τη φάτσα σου
Μα τώρα τα έχεις όλα εσύ
Και τι άθλιο χάλι που έχω καταντήσει τη ζωή μου
Τι χάλι έχω καταντήσει τη ζωή μου
Όχι, ποτέ μου δεν είχα δουλειά
Γιατί είμαι ντροπαλός πολύ
Σ' έχω δει να χαμογελάς
Μα αλήθεια δε σε έχω ποτέ ακούσει να γελάς
Γι΄αυτό ποιος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός
Δεν μπορώ να πω
Είσαι ο μοναχογιός της μητέρας σου
Και μάλιστα απελπισμένος
Μα δε ζητώ εραστή
Θέλω μόνο να με δέσουν
Στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου σου