Έχω δει την αγάπη να περνάει από την πόρτα μου.
Ουδέποτε έχει υπάρξει τόσο μικρή η απόσταση,
ουδέποτε έχει υπάρξει τόσο εύκολο ή τόσο αργό.
Έχω βρεθεί να προσπαθώ στα τυφλά για πολύ καιρό.
Όταν κάτι δεν πάει καλά, είναι λάθος.
Θα με βυθίσεις στη μοναξιά όταν φύγεις.
Δρακόντεια σύννεφα τόσο πολύ ψηλά.
Εγώ μόνο την απρόσεκτη αγάπη έχω μάθει,
πάντοτε στα χαμηλά με χτυπούσε.
Αυτή την φορά ωστόσο, έχω πιο πολύ δίκιο.
Κατευθείαν στο στόχο, τόσο άμεσα.
Θα με βυθίσεις στη μοναξιά όταν φύγεις.
Πορφυρή καλύπτρα, το μαντήλι της Βασιλίσσης Άννας
κεραμιδί μαλλί κατά μήκος του προσώπου σου.
Θα μπορούσες να μου φέρεις δάκρυ, αν δεν ξέρεις.
Δεν μπορώ να θυμηθώ τι σκεπτόμουν.
Μάλλον θα με κακομάθεις με τόση πολλή αγάπη,
θα με βυθίσεις στη μοναξιά όταν φύγεις.
Με λουλούδια στις πρόποδες να ανθίζουν έντονα,
με τζιτζίκια να ανταποδίδουν τη χάρη στη στιχομυθία,
με το γαλάζιο ποταμό να ρέει αργά και νωχελικά,
θα μπορούσα να μείνω μαζί για πάντα και ποτέ μου να μην αντιληφθώ το χρόνο.
Καταστάσεις έχουν λήξει άσχημα,
όλες οι σχέσεις υπήρξαν απαίσιες,
η δική μου έχει μοιάσει σε αυτήν των Verlaine και Rimbaud.
Όμως ούτε κατά διάνοια δεν μπορώ να συγκρίνω
όλες εκείνες τις σκηνές με αυτήν την σχέση.
Θα με βυθίσεις στη μοναξιά όταν φύγεις.
Θα με κάνεις ν'αναρωτηθώ τι κάνω.
να μένω πολύ μακριά σου.
Θα με κάνεις ν'αναρωτηθώ τι λέγω,
να πείσω τον εαυτό μου για μια καλή συζήτηση.
Θα σε αναζητώ στην παλιά Χονολουλού,
στον Άγιο Φραγκίσκο, στην Αστάμπουλα.
Θα χρειαστεί να με αποχαιρετήσεις τώρα. Ξέρω
ότι θα σε βλέπω στον ουρανό άπωθεν,
στο ψηλό γρασίδι, στα αγαπημένα μου.
Θα με βυθίσεις στη μοναξιά όταν φύγεις.
Θα με βυθίσεις στη μοναξιά όταν φύγεις. (Χ3)