Μια ματιά το στέλνει να κυλά μέσα από τις φλέβες
Ω πώς το αίσθημα τρέχει
Πίσω στα μυαλά τους να διαμορφώσουν εκφράσεις
Στα χαζά τους πρόσωπα
Δε θέλουν να πουν γεια
Όπως εγώ θέλω να πω γεια
Λοιπόν, η καρδιά χτυπά στο μέγιστό της
Όταν έρχεσαι να μιλήσεις
Και είμαι τόσο τσιτωμένος, ποτέ πιο τσιτωμένος
Θα μπορούσαν όλα να γίνουν λίγο Φρανκ Σπένσερ;
Και λέω βλακείες
Στην άκρη της γλώσσας μου αλλά δεν μπορώ να το πω... σωστά
Ω με κυριεύει όλο
Και αν δεν ήταν τόσο σκοτεινά
Θα έβλεπες πόσο κόκκινο έχει γίνει το πρόσωπό μου
Όλοι προσπαθούν να πουν τα αστεία κτλ.
Για να σε κάνουν να γελάσεις
Εκείνοι που δηλώνουν ότι δεν επιδεικνύονται
Πνίγονται στην άρνηση
Αλλά δεν είναι ούτε κατά το ήμισυ τόσο κακοί όσο εγώ
Πες οτιδήποτε και θα συμφωνήσω
Επειδή όταν καταλήγουμε στην υποκριτική
Είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο
Και τώρα που είσαι παραπάνω από ένας ρόλος στο έργο
Είναι ελαφρώς ευκολότερο να σκεφτώ τι θα πω
Μας είχες όλους, να στεκόμαστε στα κεφάλια μας
Να κάνουμε τα καλύτερά μας κόλπα
Ποτέ ξανά
Ποτέ ξανά δε θα υπάρξει μια άλλη
Τόσο επιθυμητή όσο εσύ
Μια ματιά το στέλνει να κυλά μέσα από τις φλέβες
Ω πώς το αίσθημα τρέχει
Πίσω στα μυαλά τους να διαμορφώσουν εκφράσεις
Στα χαζά τους πρόσωπα