You Never Know [Polish translation]

W tamtym dniach, gdzie zmuszałam się do uśmiechu

Czemu od tamtego momentu noce są coraz ciemniejsze?

To wszystko jedynie wyniszcza mnie bardziej

Te słowa, które wszystkim tak łatwo wychodzą z ust

Wkrótce będą dla mnie za trudne do mówienia

Usłyszałam już wystarczająco

Opisów, którymi tak naprawdę nie jestem

Nawet jeśli cały świat wciąż się zmienia

Czuję się, jakbym ja dalej została taka sama

Ta ścieżka, po której kroczyłam i o której zawsze śniłam

Podobnie jak za tamtych chwil

Gdy tańczyłam każdego dnia

Czuję się, jakbym sama została na tym największym podium

Ale nigdy tego nie zrozumiesz

Jeżeli nigdy nie spróbujesz mego życia

Nigdy się nie dowiesz

Jak bardzo moje życie jest poplątane

Ponieważ wszyscy widzą jedynie to, co pragną widzieć

Łatwiej jest im mnie oceniać, niż uwierzyć

Mimo tych wykańczających myśli, które skryłam w najgłębszej części

I niektórych ludzi, próbujących mnie rozszarpać i zamęczyć

Im dłużej próbują, tym mocniej ja błyszczę

Wiesz, że nigdy nie uda im się mnie pozbyć

Niedzielna noc

Gdy byłam skryta w swym łóżku

Gdy byłam pozbawiona wszelkich myśli

Zastanawiając się, co gdybym spróbowała zacząć udawać

Ja także nie znam prawdziwej siebie

Boje się, że któregoś dnia

Zobaczę swój obraz, czekający na potwierdzenie przez tłum

Im bardziej to światło robi się jaśniejsze

Tym bardziej mój cień się wydłuża

Gdy dojdzie do momentu, że zacznie mnie oślepiać

czy dam radę spojrzeć wtedy za siebie?

Nawet jeśli cały świat wciąż się zmienia

Czuję się, jakbym ja dalej została taka sama

Ta ścieżka, po której kroczyłam i o której zawsze śniłam

Podobnie jak za tamtych chwil

Gdy tańczyłam każdego dnia

Czuję się, jakbym sama została na tym największym podium

Ale nigdy tego nie zrozumiesz

Jeżeli nigdy nie spróbujesz mego życia

Nigdy się nie dowiesz

Jak bardzo moje życie jest poplątane

Ponieważ wszyscy widzą jedynie to, co pragną widzieć

Łatwiej jest im mnie oceniać, niż uwierzyć

Mimo tych wykańczających myśli, które skryłam w najgłębszej części

I niektórych ludzi, próbujących mnie rozszarpać i zamęczyć

Im dłużej próbują, tym mocniej ja błyszczę

Wiesz, że nigdy nie uda im się mnie pozbyć

Nie mogę pozwolić sobie na stoczenie się

I wiem dobrze, że nie dam rady wzlecieć patrząc jedynie na chodnik pode mną

Lecz wiem

gdzieś po drugiej stronie chmur słońce dalej świeci

Pośrodku obrazka, który sama sobie narysowałam, nawet te rozdarte fragmenty

Wymaże je, by być w stanie się uśmiechnąć

Chcę zmierzyć się z tą mną, na którą nienawidziłam patrzeć

Będę o tym pamiętać, więc zawsze będzie dobrze

Aż któregoś dnia moje życie wypełni się kwitnącymi pąkami kwiatów

Zaczekam na te chwilę

Ale nigdy tego nie zrozumiesz

Jeżeli nigdy nie spróbujesz mego życia

Nigdy się nie dowiesz

Jak bardzo moje życie jest poplątane

Ponieważ wszyscy widzą jedynie to, co pragną widzieć

Łatwiej jest im mnie oceniać, niż uwierzyć

Mimo tych wykańczających myśli, które skryłam w najgłębszej części

I niektórych ludzi, próbujących mnie rozszarpać i zamęczyć

Im dłużej próbują, tym  mocniej ja błyszczę

Wiesz, że nigdy nie uda im się mnie pozbyć