Ετελεύτησα, τελεσίδικα.
Απολωλέκαμεν άπαντα, ο Έρως απέθανε.
Αύτη ενίκησε, η χαρά εξέλιπε.
Απολωλέκαμεν άπαντα, ο Έρως απέθανε.
Και διαγηόχαμεν βίον θαυμαστόν,
όστις εξέπεσεν εις τραγωδίαν.
Αδυνάτησες συγκρατήσαι εαυτόν.
[Χορός:]
Αισθάνομαι τον ημέτερον κόσμον μεμολύνθαι
και κατάπως σέ μοι καταλελοιπέναι.
Εμάθομεν ως η ζωή μας ήλλακται.
Χρυσέ, με απώλεσας.
Και απεπειράθημεν, εκλαύσαμεν,
απολώλομεν, ο Έρως απέθανεν.
Και παρά τοις κόποις ημών, παραδεχθήση
ότι κατεστράμμεθα, ηττήθημεν.
Και διαγηόχαμεν βίον θαυμαστόν,
όστις εξέπεσεν εις τραγωδίαν.
Αδυνάτησες συγκρατήσαι εαυτόν.
[Χορός:]
Αισθάνομαι τον ημέτερον κόσμον μεμολύνθαι
και κατάπως σέ μοι καταλελοιπέναι.
Εμάθομεν ως η ζωή μας ήλλακται.
Χρυσέ, με απώλεσας.
Κατανοώ σε λυπείν και τον βίον λαμπρόν γεγονέναι μεν,
σύ δε είλου την λαγνείαν όταν εμέ εχλεύασας.
Μετανοήσεις μεν, ο καιρός δε παρελήλυθε.
Πώς δύναμαι σε εμπιστευθήναι πλείω ;