Bu sabah saat 4 civarında erkenden uyandım
tıpkı eyaletler arası fenerler(farlar) gibi ışıldayan ay ışığı eşliğinde .
Örtüyü kafama çekerek yaklaştırdım ve biraz uykumu almayı denedim.
Bizi düşünmek beni uyanık tutmaya devam etti .
Sen kendini elin kollarında bulduğundan beri
Ben ilerlemeye çalışıyordum ama olsun sorun değil
Artık söylenecek söz kalmadı , fakat
Evraklarını al , özgürlüğünü al
Anılarını götür , benim onlara ihtiyacım yok
Alanını ve nedenlerini de al
Amma velakin beni düşüneceksin
Kedini götür ve benim hırkamı bırak
Çünkü havaya bırakacak bir şeyimiz yok
Aslına bakarsan çok daha fazla iyi hissediyorum
Amma velakin sen eni düşüneceksin , beni düşüneceksin
Gezinmeye çıktım arabayla kafamı toparlamaya çalışayım derken
Duygularımın geride bıraktığı enkazı silip süpürmek için
Sanırsam ben biraz usandım budan
Ve hepsi hala duruyor gibi görünen valizlerden
Görünen o ki adıma kalacak sahip olduğum tek lütuf
ne olabilirdik bunu bilmemektir
ne olmalıydık , yani
Bir gün aklına düşeceğim
Meraklanma ben iyi olacağım
Çok iyi olacağım
Sen gururunla güzel güzel uyuyorken , ben ise sana sıkıca sarılabilmeyi arzuluyorum
Seni bitireceğim (kafamda) ve hayatımdan da
Ve Sen beni düşüneceksin
Bir gün bebeğim , bir gün