Je bedwelmt me... en je blijft rondspoken
als een deuntje dat ik maar niet kwijt raak.
En je tolt rond in m'n hoofd --
net als de belletjes in een glas champagne.
Je bedwelmt me... / als een teugje sprankelende witte wijn / En als ik 't maar even over jou heb, dan is 't / of ik de smaak van een paar zoete drankjes te pakken krijg
De opwindende gedachte -- dat jij misschien toch wel over m'n verzoek wilt nadenken --
brengt me in je ban / Maar toch houd ik mezelf voor: "Houd jezelf in bedwang,
zie je niet in dat er nooit iets van komt?"
Je bedwelmt me... met een glimlach
Waar ik steeds warmer van word
Met jouw ogen breng je me in vervoering
Alsof ik vele, vele zomermaanden beleef
En hoewel ik zeker weet dat mijn hart
geen schijn van kans heeft in deze krankzinnige romance. / Bedwelm je me toch... / Bedwelm je me toch...