อีกหนึ่งวันได้ผ่านพ้นไป
ฉันยังคงอยู่เพียงลำพัง
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน
คุณไม่ได้อยู่ที่นี่กับฉัน
คุณไม่เคยกล่าวคำอำลา
ใครสักคนบอกฉันทีว่าทำไม
คุณถึงต้องจากไป
และปล่อยให้โลกของฉันหนาวเหน็บถึงเพียงนี้
ในทุกวันฉันนั่งถามกับตัวเองว่า
“ความรักนั้นหลุดลอยไปได้อย่างไร”
มีบางอย่างกระซิบที่ข้างหูของฉันและพูดว่า
คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าคุณจะอยู่แสนไกล
ฉันจะเฝ้ารออยู่ตรงนี้
เพราะคุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าเราอยู่ห่างไกลกัน
แต่คุณอยู่ในดวงใจของฉันเสมอ
เพราะคุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
โดดเดี่ยว เดียวดาย
ทำไมต้องเดียวดาย
เป็นเพียงอีกหนึ่งคืน
ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงคุณร่ำไห้
ร่ำร้องให้ฉันเข้าไปหา
และโอบกอดคุณไว้ในอ้อมแขนของฉัน
ฉันได้ยินคำอธิษฐานของคุณ
ภาระของคุณฉันจะแบกรับไว้เอง
แต่ก่อนอื่นฉันขอจับมือของคุณ
หลังจากนั้นความเป็นนิรันดร์จะเริ่มขึ้น
ในทุกวันฉันนั่งถามกับตัวเองว่า
“ความรักนั้นหลุดลอยไปได้อย่างไร”
มีบางอย่างกระซิบที่ข้างหูของฉันและพูดว่า
คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าคุณจะอยู่แสนไกล
ฉันจะเฝ้ารออยู่ตรงนี้
เพราะคุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าเราอยู่ห่างไกลกัน
แต่คุณอยู่ในดวงใจของฉันเสมอ
เพราะคุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
กระซิบสามคำนั้นแล้วฉันจะวิ่งไปหา
และที่รัก คุณรู้ดีว่าฉันจะไปอยู่ตรงนั้น
ฉันจะอยู่ตรงนั้นเสมอ
คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าคุณจะอยู่แสนไกล
ฉันจะเฝ้ารออยู่ตรงนี้
เพราะคุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าเราอยู่ห่างไกลกัน
แต่คุณอยู่ในดวงใจของฉันเสมอ
คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
(คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ)
คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว
ฉันอยู่ตรงนี้กับคุณ
แม้ว่าเราอยู่ห่างไกลกัน
แต่คุณอยู่ในดวงใจของฉันเสมอ
คุณไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว