Tün! Bir kün o kaytar!
Helavetimni kaytarıp berer!
Ah belki yok! belki kaytmaydı..
Meni unutkan,meni sevmaydı..
Yok, meni candan sev'en azizim endi yok!
Hatatim'e mazmun ber'en o közler yok!
Meniñ humarım, dil aramım endi yok!
Endi yok!
Belki o kaytar bir kunmes bir kün,
Belki endi hiç kaçan diydar körüşmeymiz!
Kütişten çarçadım suretiñ'e karap!
Közlerim çarçadı visalini tilep..
Kaytar miken yaki yok?
Sen onu köresen, men ise onu yok!
Menimçe o kaytmaydi endi hiç kaçan,
Lekin ümidim nigedir sön'eni yok.
Telbamen mi yaki? Nime dep aytay?
Kaçangaça suretiñe karap seviney?
Sen meni unut'ansen, men bunu bilemen,
Lekin her küni tünde nige seni kütemen?
Men anik bilemen sen kaytmazlığıñi!
Ne kılay?, bu yürek tüşinmeydı şunu,
Tüşündüralmaymen nige kit'ensin.
Ve küydeki sözlerni on'a tekrarlayman.
Yok, meni candan sev'en azizim endi yok!
Hatatim'e mazmun ber'en o közler yok!
Meniñ humarım, dil aramım endi yok!
Endi yok!
Tün ayt! keladi mi bir kün yoklap meni?
Esleydi mi señe karap meni?
Menimçe, o kaytmaydı hiç kaçan,
Lekim ümidim nigedir söñeni yok.
Yok! Yok!...