Δε γυρίζεις τώρα να με δεις,
σαν εχθρό σου με περιφρονείς,
ξέχασες, για μένα που ‘κλαιγες κι εσύ,
πες μου, γιατί άλλαξες, γιατί,
ξέχασες, για μένα που ‘κλαιγες κι εσύ,
πες μου, γιατί άλλαξες, γιατί.
Τι αχαριστία είν’ αυτή,
το μυαλό μου πια δεν τη χωρεί,
τόσες μου θυσίες, πώς τις λησμονείς
και για μένα τώρα δεν πονείς,
τόσες μου θυσίες, πώς τις λησμονείς
και για μένα τώρα δεν πονείς.
Όσο κι αν σε μίσησα πολύ,
πάλι η καρδιά μου σε ποθεί,
πάλι σε γυρεύω και σε λαχταρώ,
γύρισε κι εγώ σε συγχωρώ,
πάλι σε γυρεύω και σε λαχταρώ,
γύρισε κι εγώ σε συγχωρώ.