قرن هاست در تنهائی ام ، پشیمانم ، سرنوشتم این بود
همه چیز را فدای یک عصبانیت کردیم
سوگندی خوردم كه نمی توانم برگردم
در تونل های اندوه از غم و غصه های تو پژمردم
زبانم در جهنم بسوزد
سوگندی خوردم كه مانع بازگشتم می شود
تو را به دیگران بدهند و مرا نابود کنند
نصیب تو جاده های عشق باد ، نصیب من گلوله ها
در قلب بیچاره من قیامتی بر پا شده
تمام شدم تمام شدم تمام شدم دیگر
اصلاً دلتنگم نشدی؟ اصلاً حقی ندارم
به خاطر خدا زنگی بزن، حالمو بپرس!