Κύλαγε το τσέρκι στην οδό Φυλής
Άστραφτε στον ήλιο κάποια τζαμαρία
Άρπαζες την πέτρα δίχως να σκεφτείς
Τίναζες το χέρι κάτω η τζαμαρία
Γέλαγε η Μαρία, η Μαρία
Κόβαμε διχάλες απ’ τη μυγδαλιά
Είχαμε ρημάξει τη φτωχή πλατεία
Έβαζες σημάδι γλόμπους και πουλιά
και του κυρ Αλέκου τη χοντρή κυρία
Γέλαγε η Μαρία, η Μαρία
Πάνω στο πατίνι με τα ρουλεμάν
τρέλαινες τον κόσμο απ’ τη φασαρία
κι οι νοικοκυραίοι φώναζαν αμάν
Λέγαν θα καλέσουν την αστυνομία
Γέλαγε η Μαρία, η Μαρία