Yatağın Soğuk Tarafı [Greek translation]

Πότε ξεχαστήκαμε

πότε πέρασε ο καιρος

πότε θυμηθηκες τον όνομά μου ,χωρίς εγω να σε ρωτήσω

Φυσικά και ξεχνιεται κάθε πόλη και κάθε άνθρωπος..

πίστεψε,ακομη και η καθε ανασα που παίρνουμε δεν μενει μέσα μας..

δεν γινεται(δεν μπορει) να εχουν αποξενωθεί τοσο πολυ τα χρόνια

για ακούμπαμε ,θα καταλάβεις κ εσυ ,η εσωτερικη μου στάχτη,ειναι ακομη ζεστή

ομως μετα απο αυτο,ειναι πολυ αργά

αφήστεμε να γινω οτι ειναι να γίνω,οι σκεψη μου το μυαλό μου ειναι άνω κάτω

κάθε φορά που απλωνω το χερι μου,η κρυα πλευρά του κρεβατιου σου,μου το καίει

δεν εχω για κανέναν ,κανενα λόγο,δεν έχει σε σένα,δεν εχει σε μένα,δεν εχει γι α κανέναν

κάθε φορά που απλωνω το χερι μου,η κρυα πλευρά του κρεβατιου σου,μου το καίει

αν δεν βάλεις μια καρδιά στην θαμπ\άδα του παραθύρου(στην ομιχλη)

είμαστε σαν τα αρχικά της αλφαβήτας ,ετσι μόνα,ετσι απλά (ετσι συνηθισμένα)

Φυσικά και ξεχνιεται κάθε πόλη και κάθε άνθρωπος..

πίστεψε,ακομη και η καθε ανασα που παίρνουμε δεν μενει μέσα μας..

δεν γινεται(δεν μπορει) να εχουν αποξενωθεί τοσο πολυ τα χρόνια

για ακούμπαμε ,θα καταλάβεις κ εσυ ,η εσωτερικη μου στάχτη,ειναι ακομη ζεστή

ομως μετα απο αυτο,ειναι πολυ αργά

αφήστεμε να γινω οτι ειναι να γίνω,οι σκεψη μου το μυαλό μου ειναι άνω κάτω

κάθε φορά που απλωνω το χερι μου,η κρυα πλευρά του κρεβατιου σου,μου το καίει

δεν εχω για κανέναν ,κανενα λόγο,δεν έχει σε σένα,δεν εχει σε μένα,δεν εχει γι α κανέναν

κάθε φορά που απλωνω το χερι μου,η κρυα πλευρά του κρεβατιου σου,μου το καίει