Yalnızlık Senfonisi [Macedonian translation]

Сфатив дека нема крај на мојата осаменост

Секој ден ќе биде се поглема и поголема

Дали отсекогаш вака било? Не знам

Како да плачењето не можеше да ме стигни

кога бев дете

Се навикнува секој човек, се навикнува со времето

Да биде повреден, уништен

Бидејќи е нормално да се падне, падне и повторно да се издигне

Мојата осаменост, ми постави заседа

И ме чека

Болката на своите очи, поминува низ мене

Чекам, чекам, чекам..

Не се плашам.

Сфатив дека нема крај на мојата осаменост

Секој ден ќе биде се поглема и поголема

Дали отсекогаш вака било? Не знам

Како да плачењето не можеше да ме стигни

кога бев дете

Се навикнува секој човек, се навикнува со времето

Да биде повреден, уништен

Бидејќи е нормално да се падне, падне и повторно да се издигне

Мојата осаменост, ми постави заседа

И ме чека

Болката на своите очи, поминува низ мене

Чекам, чекам, чекам..

Не се плашам.

Облаците се полни со вода, дождот ќе падни врз нас

Копнеж

Твоето отсуство и јас останавме сами

Конечно.