Kahvenin sütüyle acısından kaçarım hayatın
Kırılmaz kalpler icat ederken çok temiz kan harcadım
Eski bir ceketin cebinde kalmış kelimeler gibi
Sanki geçmişi unutmak için bugünü yaşamak yeter mi
Yarın daha güzel olacak derken yalan söyleriz değil mi
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
Birkaç parça daha kalsa içimden acıtır mı
Kendime uzaktan baksam çok sevmezdim belkide
Yalnızlığın tarifi yakından yapılmazmıydı sence
Herşeyi yok saymak için önce kendimi silsem
Yağmura yetişmeyen silecekler gibi
Onu bile beceremesem bişey değişir miydi sanki
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı
Birkaç parça daha kalsa içimden acıtır mı
Birkaç damla daha düşse okyanusu taşırır mı