Ik heb stilte nodig,
Een lucht vol met regen.
De regen gaat door mij heen,
Maar ik voel geen pijn meer.
Onder het koude gefluister van de sterren
Verbrandden wij de laatste brug,
En alles viel in de diepte.
Ik zal vrij zijn
Vrij van kwaad en van goed
Mijn ziel was aan de rand van de afgrond*
Ik had met jou kunnen zijn
Ik had alles kunnen vergeten
Ik had jou lief kunnen hebben
Maar dat is slechts een spel.
In het lawaai van de wind in de rug
Zal ik jouw stem vergeten
En vergeten over jouw aardse liefde,
Die ons tot as toe verbrandde,
En ik werd gek.
In mijn hart is geen plek meer voor jou
Ik ben vrij! Als een vogel in de lucht.
Ik ben vrij! Ik ben vergeten wat angst is.
Ik ben vrij! Net als de wilde wind.
Ik ben vrij! In werkelijkheid, niet in een droom.
Ik heb stilte nodig.
Een lucht vol met regen.
Het licht gaat door mij heen,
En ik ben opnieuw vrij.
Ik ben vrij van de liefde,
Van vijandigheid en van gepraat,
Van het voorbestemde lot
En van aardse ketenen,
Van kwaad en van goed.
In mijn hart is geen plek meer voor jou.
Ik ben vrij! Als een vogel in de lucht.
Ik ben vrij! Ik ben vergeten wat angst is.
Ik ben vrij! Net als de wilde wind.
Ik ben vrij! In werkelijkheid, niet in een droom.