Я получил эту роль [Ya poluchil etu rol'] [Polish translation]

Gryzą nas wątpliwości, ja ich zanadto nie lubię.

Ten podły ciężar w piersi rozbija miłość.

A na razie siedzimy i tęsknimy, skomlimy u zatrzaśniętych drzwi,

Bije to w nas jak popadnie - raz w oko, raz w brew.

Ech, ci sprytniejsi już dawno laskę położyli na wszystko,

Nalepiwszy miękki światek szybko na przywykłe do ich ciał kości.

Tylko śmieją się z nas, pogrążonych w głupich namiętnościach,

Oni już dawno nie dbają o cokolwiek, co twoje i moje.

Dostałem tę rolę, trafił mi się szczęśliwy los. (x2)

Wypytujemy ojców, lecz od wymuskanych zdań nie jest lepiej,

Nie zbierze się i na cząstkową odpowiedź z używanych fraz.

Ich trudna młodość przeszła z dala od rzeczy,

Tych, które tak bardzo przepełniły nas.

I kiedy nam się zachciewa tak głośno i długo krzyczeć,

Cała nasza ogromna ojczyzna prosi, by milczeć.

I tak często, nie wierząc już w zgnębionych bogów,

Synowie przepijają nagrody przykładnych ojców.

W zamieszaniu następuje noc całkiem samotna,

Przychodzą myśli o trzecim końcu i już nie chce się spać.

Lecz następnego wieczora przyprowadzamy tę, która nie chciała,

I po cichu spełzając z łóżka, wojna się oddala.

ref. (x2)

Efemeryczne szczęście napełniło miodem powietrze,

Sławimy radość wielkiego dzieła, niepojętego w sensie swym.

Sławimy radość zwycięstw, z najmniejszego powodu jest bankiet,

I lepiej już nie myśleć, co jutro przyjdzie po nim.

Niezliczone marzenia, żegnając się, jedno po drugim,

Ulatują na zawsze, opuściwszy jeszcze jednego.

On leży i gnije, coś żółtego toczy mu się z ust,

A to po prostu niespożytkowana ślinka.

Słodycz karmiła ciało, lecz ten czas szybko minął,

Zbliżył się niewidzialnie do linii, gdzie wszystko rwie się w mig.

I w zamglonych oczach obróconych na początki dróg

Zastygł i pozostał na wieki niezrodzony krzyk.

ref. (x2)

Mnie wypadł1...

1. kwestia z refrenu - tam w innym nieco kontekście tłumaczona jako "trafił mi się"