Я памятник себе воздвиг нерукотворный... [Ya pamyatnik sebe vozdvig nerukotvornyi...] [Polish translation]

Ja sobie pomnik zbudował cudowny,

Do niego nie zarośnie ludowa ścieżka,

Uniósł on wyżej niepokorną głowę

Aleksandryjskiego filaru.

Nie, cały nie umrę — dusza w cenionych lier

Mój proch przeżyje i korupcji ucieknie —

I chwala będę, póki w podksiężycowym świecie

Żyć będzie choć jeden poeta.

Słuch o mnie przejdzie się po całej Rusi wielkiej,

I nazwie mnie każdy, który jest w niej językiem,

I dumny wnuk słowian, i finn, a teraz dzikiej

Ewenk, i przyjaciel stepów calmac.

I długo będę tym uprzejmy jestem ludu,

Uczucia są dobre ja leroy skłaniał,

Że mój okrutny wiek sławił Wolność

I miłosierdzie dla upadłych zachęcał.

Woli bożej, o muzo, bądź posłuszna,

Zniewag się nie obawiając, nie wymagając wieńca,

Chwałę i zniesławienie przyjmij obojętnie

I nie dyskutuj z głupcem..