Οι δρόμοι ήσυχοι, οι νύχτες εφιαλτικές
Τα χέρια μου τρέμουν, ποιος είμαι εγώ, ποιος είναια υτός που σωπαίνει
Ούτε ρωτάει κάπιος όυτε ξέρει κανείς για την αιτία, δν με λυπάται κανείς
Ήσουν ο άντρας μου, παραιτήθηκα από τα όνειρά μου
(Ρεφρέν)
Αν δεν με αγαπάς, αγάπα τις βροχές
Άσε τα σύννεφα να κλαίνε, εσύ γέλα, να βγει ο ήλιος ξανά
Φεύγω, τα μάτια μου κλαμμένα, η θύμησή σου είναι φωτιά στην καρδιά μου
Εσύ αγάπα τις βροχές, άσ'τες να με πλύνουν
Φέυγω, τα μάτια μου κλαμμένα, οι δρόμοι έρχονται καταπάνω μου
Εσύ αγάπα τις βροχές, άσ'τες να πλύνουν το πρόσωπό μου