Είμαι μια σταγόνα της βροχής
κάποιες φορές κοιτώ το κενό
ο ουρανός κλαίει
δεν σταματώ
Κουρνιάζω στο μικρό μου παραθύρι
Είμαι μια σταγόνα της βροχής
κάποιες φορές κοιτώ το κενό
δεν μπορώ να σε βρώ, δεν μπορώ να μιλήσω
Διψώ βαθια στο ονειρό μου
είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου στον ουρανό
μέσα στην ζοφερή και χλωμή νύχτα
Το όνειρο τελειωσε
ξύπνησα
στο προσωπό μου, σταγόνες βροχής
τόσο μεγάλωσε ο καημός μου
τόσο μεγάλωσαν τα λόγια σου!
Τα ματια μου έγιναν δύσπιστα
τόσο μεγάλωσε ο καημός μου
τόσο μεγάλωσαν τα λόγια σου!
δεν βρέχει πια