Η αγάπη των κλαδιών έπεσε στο χώμα.
Οι ελπίδες δεν χωράνε στις πλατείες.
Στα μάτια σου ελπίδα, στην καρδιά σου έρωτας
Μπορείς να καθίσεις στο τραπέζι μου;*
(σημ: εννοεί το χαμηλό τραπέζι που κάθονται οκλαδόν)
Αυτό που θέλω από εσένα είναι:
να είσαι έρωτας στην πίστη μου, να είσαι φως στη φυλακή μου (μπουντρούμι),
να περπατήσεις στους δρόμους της καρδιάς μου,
να με αγκαλιάσεις, να με αγκαλιάσεις.
Στο μαντήλι σου θυμός, στο δισάκι σου γνώση.
Μπορείς να ξαγρυπνήσεις στα βιβλία μου;
Στα χείλη σου φωτιά, στην παλάμη σου χαρά
Μπορείς να ακούσεις το κάλεσμα μου;
Αυτό που θέλω από εσένα είναι:
στον φόβο να έχεις πίστη, να αντιστέκεσαι στην τυραννία,
να περπατήσεις στους δρόμους της καρδιάς μου,
να με αγκαλιάσεις, να με αγκαλιάσεις.