Είναι πολύ δύσκολο να σε κρατήσω μεταξύ ζωής και θανάτου,
με πληγώνει που απέχεις τόσο πολύ από εμένα,
σπέρνοντας την απελπισία παντού.
Σε έβλαψα και το ομολογώ, συγχώρα με που σε έβλαψα.
Τα μάτια μου κουράστηκαν από τα δάκρυα*,
από την οργή αυτής της αγάπης...
Και εσύ δεν επιστρέφεις, κι εσύ δεν επιστρέφεις.
Δεν είμαι πλέον το ίδιο άτομο δίχως την αγάπη σου.
Με πληγώνει που παραμένεις σιωπηλή.
Συζητούμε εμείς οι δυο χωρίς να θέσουμε ερωτήσεις
και ανακαλύπτουμε τον φόβο.
Σε έβλαψα και το ομολογώ, συγχώρα με που σε έβλαψα.
Τα μάτια μου κουράστηκαν από τα δάκρυα*,
από την οργή αυτής της αγάπης...
Και εσύ δεν επιστρέφεις, κι εσύ δεν επιστρέφεις.
Δεν είμαι πλέον το ίδιο άτομο δίχως την αγάπη σου.
Και εσύ δεν επιστρέφεις, κι εσύ δεν επιστρέφεις.
Δεν είμαι πλέον το ίδιο άτομο δίχως την αγάπη σου.