Y no fue suficiente [Polish translation]

Ofiarowałem ci calutkie życie,

mą duszę pozostawiłem u twych stóp,

przywoływałem wiosny,

choć na naszych ciałach powiewało chłodem.

Byłaś mą towarzyszką,

a gdy śniłem, każdej nocy

twe dłonie opanowywały

całą przestrzeń wokół mnie.

I choć całą swą nadzieję

pokładałem w tej miłości,

złuda rozpłynęła się w powietrzu,

i ulotniło się twe uczucie.

I tobie to nie wystarczyło,

że kochałbym cię aż do śmierci,

zapewnienia, że już na zawsze ofiarowałbym ci me serce.

I ja nie potrafiłem cię zatrzymać,

ty oddalasz się powoli, a ja już nie wiem,

co mam zrobić z resztkami tej miłości,

które nie chcą spostrzec,

że to już koniec.

Twa miłość była pokarmem,

była tarczą chroniącą przed bólem,

a ja byłem więźniem

każdego rytmu twego serca.

I choć zawsze chciałem ujrzeć

mą duszę skąpaną w tej miłości,

złuda rozpłynęła się w powietrzu,

i ulotniło się twe uczucie.

I tobie to nie wystarczyło,

że kochałbym cię aż do śmierci,

zapewnienia, że już na zawsze ofiarowałbym ci me serce.

I ja nie potrafiłem cię zatrzymać,

ty oddalasz się powoli, a ja już nie wiem,

co mam zrobić z resztkami tej miłości,

które nie chcą spostrzec,

że to już koniec.

I po co mam ciągle próbować,

skoro jest jasne, że to już koniec,

ależ mnie boli, odejdź już!

I tobie to nie wystarczyło,

że kochałbym cię aż do śmierci,

zapewnienia, że już na zawsze ofiarowałbym ci me serce.

I ja nie potrafiłem cię zatrzymać,

ty oddalasz się powoli, a ja już nie wiem,

co mam zrobić z resztkami tej miłości,

które nie chcą spostrzec,

że to już koniec.