Έχεις συνηθίσει να με βλέπεις πληγωμένο από την εξάρτηση που με διαφεντεύει,
Δίδαξε σ'ένα παιδί να αγαπά παντοτινά,
Και πάλι παρασυρμένος σ'ένα κατακλυσμιαίο ρεύμα,
Κάνοντας το ίδιο ταξίδι, όπως τότε,
Το παραδέχομαι, έκανα μεγάλο λάθος,
Προσπάθησε έστω για μια φορά να δεις τα πράγματα από τη δική μου σκοπιά.
Περιφερόμενο, κατάκοπο το σώμα μου.
Νιώθω σα να πετώ, αν και ακόμη δεν έχω αιχμαλωτιστεί από το αίσθημα τις πτήσης.
Και πάλι παρασυρμένος σ'ένα κατακλυσμιαίο ρεύμα,
Κάνοντας το ίδιο ταξίδι, όπως τότε,
Το παραδέχομαι, έκανα μεγάλο λάθος,
Προσπάθησε έστω για μια φορά να δεις τα πράγματα από τη δική μου σκοπιά.
Και πάλι παρασυρμένος σ'ένα κατακλυσμιαίο ρεύμα,
Κάνοντας το ίδιο ταξίδι, όπως τότε,
Το παραδέχομαι, έκανα μεγάλο λάθος,
Προσπάθησε έστω για μια φορά να δεις τα πράγματα από τη δική μου σκοπιά.
Έχω πάρει λάθος δρόμο;
Μήπως έχω ξεμακρύνει πολύ από το σπίτι;
Ή μήπως έχω φτάσει;
Σε άφησα μόνο εδώ.
Αν εγώ ξέκοβα, θα μπορούσες κι εσύ;