Κλαίω στην αρχή κάθε ταινίας
Μάλλον επειδή ήθελα να δημιουργώ και εγώ
Μα δουλεύω για το μαχαίρι
Πίστευα πως θα έλεγα ιστορίες
Μα κανείς δεν νοιάζεται για τις ιστορίες μου
Που μιλούν για κακούς ανθρώπους
Πάντα ήξερα πως ο κόσμος προχωράει εμπρός
Μα δεν ήξερα πως θα προχωρούσε χωρίς εμένα
Η διάθεσή μου χειροτερεύει στο τέλος της μέρας
Γιατί δουλεύω για το μαχαίρι
Νόμιζα πως θα τελείωνα όταν θα έκλεινα τα 20
Τώρα είμαι 29 και ο δρόμος είναι ίδιος
Αλλά ίσως στα 30 θα βρω τρόπο να αλλάξω
Το ότι δουλεύω για το μαχαίρι
Πάντα πίστευα πως η επιλογή ήταν δική μου
Και είχα δίκιο, μα διάλεγα λάθος
Λέω ψέματα στην αρχή της μέρας και στο τέλος την αλήθεια
Πως πεθαίνω για το μαχαίρι