[Ρεφρέν: dPans & Marseaux]
Κι έχω για σένα περάσει όλα τα βάσανα
Κι έφαγα με το κουτάλι το βάσκαμα
Μάλλον για 'μάς το πεπρωμένο έγραψε άσχημα
Άφησα πάνω στο τραπέζι για όταν φύγω
Ένα κολιέ χαϊμαλί τρισκατάρατο
Το 'χω ποτίσει με πόνο απέραντο
Σαν φυλαχτό στον λαιμό περιδέραιο
Φόρεσε το για να με θυμάσαι λίγο
Κι έχω για σένα περάσει όλα τα βάσανα
Κι έφαγα με το κουτάλι το βάσκαμα
Μάλλον για 'μάς το πεπρωμένο έγραψε άσχημα
Άφησα πάνω στο τραπέζι για όταν φύγω
Ένα κολιέ χαϊμαλί τρισκατάρατο
Το 'χω ποτίσει με πόνο απέραντο
Σαν φυλαχτό στον λαιμό περιδέραιο
Φόρεσε το για να με θυμάσαι λίγο
[Στροφή 1: MrBlz]
Προτού αφήσω δύο γραπτά μου ως παρακαταθήκη
Βγάζω το στυλό από τη θήκη
Η τελευταία κουβέντα μού ανήκει
Σαν επιθυμία τελευταία σε διαθήκη
Γράφω μερόνυχτα ολόκληρα όπως παλιά που δεν ήσουν εδώ
Τότε νόμιζα πως ήμουν ολόκληρος, αλλά ήμουνα μισός
Τώρα σαν όλους τους άλλους κι εγώ θα μπορέσω να ψάξω το φως
Πιο πληγωμένος σαφώς, αλλά ευτυχώς πιο σοφός
Τώρα ξέρεις πόση αξία έχει κάθε δάκρυ
Σου θύμισα τι πάει να πει η λέξη αγάπη
Θυμάμαι τι σημαίνει έρωτας και στοργή
Κάθε πρωί που με ξυπνάς μ' ένα χάδι
Κι αυτό το γράφω εάν έχεις κάτι άμα χαθώ
Σαν αναμνηστικό στον λαιμό φυλαχτό
Σαν προστασία μη σε βρει το Κακό
Όταν θα περάσει ο καιρός μα δεν θα 'μαι εδώ
[Προ-Ρεφρέν: dPans]
Κι αν πρέπει να φύγω, μη με μισήσεις
Μόνο εσένα αγαπώ
[Ρεφρέν: dPans & Marseaux]
Κι έχω για σένα περάσει όλα τα βάσανα
Κι έφαγα με το κουτάλι το βάσκαμα
Μάλλον για 'μάς το πεπρωμένο έγραψε άσχημα
Άφησα πάνω στο τραπέζι για όταν φύγω
Ένα κολιέ χαϊμαλί τρισκατάρατο
Το 'χω ποτίσει με πόνο απέραντο
Σαν φυλαχτό στον λαιμό περιδέραιο
Φόρεσε το για να με θυμάσαι λίγο
[Στροφή 2: Brando]
Κι η χαρτορίχτρα κοιτάζει μέσα στον καφέ μου
Και βλέπει το μέλλον μας μαύρο
Μου μουρμουράς μεθυσμένη ότι μ' αγαπάς
Ύστερα με αφήνεις στον πάγο
Γύρισα τον κόσμο, μα όπου κι αν πήγα
Μου 'παν πως δεν ήσουν εδώ
Με κοίταξες όλο μίσος, κι εγώ από τότε ήμουνα μισός
Ενστικτωδώς προχωρώ σαν να είμαι τυφλός και να ψάχνω το φως
Πιο πληγωμένος σαφώς, μέσα στα λάθη γυμνός
Κι είχα στο μυαλό μου μέσα τόσα να σου πω
Μα δεν με πιστεύεις όταν λέω πως σ' αγαπώ
Μου 'πανε πως πρέπει να περιμένω καιρό
Για να σε τυλίξω πάλι μες στην αγκαλιά μου
[Ρεφρέν: dPans & Marseaux]
Κι έχω για σένα περάσει όλα τα βάσανα
Κι έφαγα με το κουτάλι το βάσκαμα
Μάλλον για 'μάς το πεπρωμένο έγραψε άσχημα
Άφησα πάνω στο τραπέζι για όταν φύγω
Ένα κολιέ χαϊμαλί τρισκατάρατο
Το 'χω ποτίσει με πόνο απέραντο
Σαν φυλαχτό στον λαιμό περιδέραιο
Φόρεσε το για να με θυμάσαι λίγο
[Επίλογος: Marseaux]
Κι έχω για σένα περάσει όλα τα βάσανα
Κι έφαγα με το κουτάλι το βάσκαμα