ไม่ ฉันไม่อาจลืมเรื่องราวในเย็นวันนี้
หรือใบหน้าของเธอ ยามที่เธอกําลังจะจากไป
แต่ยังไงก็ต้องเป็นไปตามทางของมัน
เธอยิ้มเสมอ แต่ในแววตาของเธอ
แสดงถึงความเศร้าใจ ใช่ มันแสดงออกมา
ไม่ ฉันไม่อาจลืมสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้
ยามที่ฉันคนนี้จมอยู่กับความเศร้า
ฉันเคยมีเธออยู่ตรงนี้ แต่แล้วฉันกลับปล่อยเธอไป
และนี่เป็นเวลาที่ต้องเปิดใจที่ฉันจะต้องบอกให้เธอรู้
เธอรู้ไว้นะว่า
ฉันมิอาจมีชีวิตอยู่ได้
หากต้องอยู่ต่อไปโดยไม่มีเธอ
ฉันมิอาจมีชีวิตอยู่ได้
ฉันไม่สามารถให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีก
ฉันอยู่ต่อไม่ได้
หากต้องอยู่ต่อไปโดยไม่มีเธอ
ฉันมิอาจมีชีวิตอยู่ได้
ฉันไม่สามารถให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกแล้ว
ไม่ ฉันไม่อาจลืมเรื่องราวในเย็นวันนี้
หรือใบหน้าของเธอ ยามที่เธอกําลังจะจากไป
แต่ยังไงก็ต้องเป็นไปตามทางของมัน
เธอยิ้มเสมอ แต่ในแววตาของเธอ
แสดงถึงความเศร้าใจ ใช่ มันแสดงออกมา
ฉันมิอาจมีชีวิตอยู่ได้
หากต้องอยู่ต่อไปโดยไม่มีเธอ
ฉันมิอาจมีชีวิตอยู่ได้
ฉันไม่สามารถให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีก
ฉันอยู่ต่อไม่ได้
หากต้องอยู่ต่อไปโดยไม่มีเธอ
ฉันมิอาจมีชีวิตอยู่ได้
ฉันไม่สามารถให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกแล้ว