Όχι, δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνο το απόγευμα,
Ή το πρόσωπό σου καθώς έφευγες.
Όμως υποθέτω ότι η ιστορία απλώς συνεχίζεται έτσι,
Χαμογελάς συνεχώς, αλλά ο πόνος σου φαίνεται στα μάτια σου.
Ναι, φαίνεται.
Όχι, δεν μπορώ να ξεχάσω το αύριο,
Όσο σκέφτομαι όλη τη θλίψη μου
Όταν σε είχα εκεί, αλλά μετά σ' άφησα να φύγεις.
Και τώρα είναι απόλυτα δίκαιο να μάθεις,
Ό,τι θα έπρεπε να ξέρεις.
Δεν μπορώ να ζήσω, αν είναι να ζω δίχως εσένα.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ να (σου) δώσω τίποτε άλλο.
Δεν μπορώ να ζήσω, αν είναι να ζω δίχως εσένα.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ να (σου) δώσω τίποτε άλλο.
Λοιπόν, δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνο το απόγευμα,
Ή το πρόσωπό σου καθώς έφευγες.
Όμως υποθέτω ότι η ιστορία απλώς συνεχίζεται έτσι,
Χαμογελάς συνεχώς, αλλά ο πόνος σου φαίνεται στα μάτια σου.
Ναι, φαίνεται.
Δεν μπορώ να ζήσω, αν είναι να ζω δίχως εσένα.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ να (σου) δώσω τίποτε άλλο.
Δεν μπορώ να ζήσω, αν είναι να ζω δίχως εσένα.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ να (σου) δώσω τίποτε άλλο.
... Η ζωή είναι δίχως εσένα.