Σταματα, κρυωνεις αναμεσα στο δερμα
Παρε με στην αγκαλια σου οταν οι τοιχοι συγκλινουν
Και τρεχω, τρεχω, τρεχω, ξυπνωντας την καρδια μου, αλλα εσυ εισβαλεις στα πνευμονια μου και με διαχωριζεις στη μεση
Εσυ και εγω δεν θα κουνηθουμε!
Απο τον ηχο του χειμωνα
Αλλα η φωνη μου πνιγεται στον ηχο του χειμωνα
Σταματα, θα το ελεγξω
Χωρισε το μεταλλο σε δυο σχηματα, και ξερω
Και τρεχω, τρεχω, τρεχω
Πιο μακρια απο ο,τι πριν
Ξυπναω το δερμα μου για να ενωθει με την ψυχη μου
Εσυ κι εγω δεν θα κουνηθουμε!
Απο τον ηχο του χειμωνα
Αλλα η φωνη μου πνιγεται στον ηχο του χειμωνα
Εσυ κι εγω δεν θα κουνηθουμε!
Απο τον ηχο του χειμωνα
Αλλα η φωνη μου πνιγεται στον ηχο του χειμωνα
Και ουρλιαζεις, γρατζουνας, δαγκωνεις
Προσευχεσαι στην καρδια μου, και ξερω οτι εσυ και εγω ποτε δεν θα χωρισουμε
Εσυ κι εγω δεν θα κουνηθουμε!
Απο τον ηχο του χειμωνα
Αλλα η φωνη μου πνιγεται στον ηχο του χειμωνα
Εσυ κι εγω δεν θα κουνηθουμε!
Απο τον ηχο του χειμωνα
Αλλα η φωνη μου πνιγεται στον ηχο του χειμωνα