Sira zuha ya zivistanê, li binê şopên te sosin vedibin
Hîn bûm çawa bûne û min te nas kir
Axîna spî hêsrên cemedî ne
Xewnên terikandî dibin sedemên azarên din
Dawiya vê demsalê de rawest, rawest, rawest
Berî bilukimim dê wê bibim
Heya mirinê dê bu te re bim
Hevalbend û gel te
Çira min te nas kir?
Niha ev roja zivistanê
Çavê xwe digirim, bihar dûr e û bi henaseyên sar
Zivistana mezin, ez ji cwîna te ya sor im
Sersala nû ya Çînê Camellia
Nergîz, erê dikarî her tiştî bibêjî
Dibêjin jiyana te bi eletewşan tijî ye
Tenê divê hînî vê bazdanê bibî
Cîhan tenê ji bo te?
Nikarim wek yekî gîhaştî bibêjim
Rasterast guhdar bike, zivistan tu min dixwî
Ezê ji we ra ezmaneke din bibêjim
Payîz dişibihe we
Roniya spî, roja cemed e
Hîna wekî hêveke veşirtî hebe
Dawiya rawestbûnê li ku ye?
Ger destpêk hebe li rawestbûnê, rawestbûnê, rawestbûnê
Berî bilukimim dê wê bibim
Heya mirinê dê bu te re bim
Hevalbend û gel te
Germiya wê jibîr neke, bibe berfîn, bibe stêrkên lerzîn,
Ezê ligel te bimînim
Bimîn....
Berî bilukimim dê wê bibim
Heya mirinê dê bu te re bim
Ka ge sosinan veke
Ka ge sosinan veke
Ka ge sosinan veke
Ka ge sosinan veke
Ka ge sosinan veke