Dudaklarındaki gözyaşları
Burada kollarımda uzanırken
Her şey sona erdi
Ve başka bir gün daha olmayacak
Hayatımı değerli kılıyorsun
Ama sen beni bu sonsuz davadan aldın
Kızım, bana nasıl görebileceğimi öğrettin
Ama her zaman düşündüm ki burada sadece sen ve ben varız
Bana her şeyini
verdiğini sanıyordum
Çünkü ağlamama ve yıkılmama neden olan
daima sendin
Bana uçmam için kanatlar verdin
Şimdiyse veda etmek için çok geç
Öyleyse ellerimi kaldıracağım
Buna son vermen için yalvaracağım
Neden beni incittin
Neden aşkımızı harcadın
Bana katlanamaz mısın
Sana gereğinden fazlasını vermedim mi
Bana neyin yanlış gittiğini söylemek için
kelimeleri bulamadın mı
İşte bu ödeyeceğin bedel
Bir gölgeden daha fazlası değilsin
Bana kalbini ve ruhunu
verdiğini sanıyordum
Seni artık hiç kimse kurtaramaz
Ve bu da sana son seslenişim
Bana uçmam için kanatlar verdin...