Άδειο πρόσωπο στο τζάμι
Κάντο ξεκάθαρο σε δευτερόλεπτα φωτός
Εξαφανίζεται και επιστρέφει ξανά
Μετρώντας ώρες, αναζητώντας νύχτες
Μπορεί να περιμένει για κάποιον
Μπορεί να είναι εκεί για εμάς να δούμε
Μπορεί να έχει την ανάγκη να μιλήσει
Μπορεί να κοιτάει κατευθείαν εμένα
Μέσα παίζει το νανούρισμα
Μασάω τη φωνή στα κλάμματα των παιδιών
Από μέσα
Στοιχειωμένη μοναξιά στα μάτια
Δέρμα καλυμμένο από μυστική πληγή
Στο χέρι του κυματίζει το αντίο
Δεν υπάρχει απάντηση ή κίνηση επιστροφής
Υπάρχει βαθιά προκατάληψη μέσα μου
Ξεπερνάει όλους τους λόγους μέσα μου
Δωσμένα όνειρα όλα προσβεβλημένα με πόνο
Και προστατευμένα στα τελευταία