Ξόδεψα όλη τη ζωή μου τα όνειρά μου να μετρώ
Μαλλιά κουβάρια η ψυχή μου στο κενό
Κι άμα οι πόρτες πια ανοίξουν, κι αν τα κουβάρια θα λυθούν
Όνειρα κι οι ευχές αν σμίξουν κι ελευθερωθούν
Κι αναγεννηθούν
Ο άνεμος μες τα μαλλιά, μια φωτιά στη ματιά
Στου απείρου τη λάμψη
Το πρόσωπό μου γελά, στον αέρα γλιστρώ
Νιώθω την κάθε στιγμή, βρήκα το θάρρος μες την καρδιά
Δίνει ο αέρας φτερά στα ξανθά μου μαλλιά
Άπειρους δρόμους θα διανύσω, μ' άλλους ανθρώπους θα βρεθώ
Σε νέες περιπέτειες θέλω να χαθώ
Γρίφους, μυστήρια θα λύσω, τα λάθη μου θ' αποδεχτώ
Τόσα θα δω, θα' μαι εκεί, θα μπορώ τη ζωή μου να ζω
Και θα προχωρώ
Ο άνεμος μες τα μαλλιά, τραγουδά η καρδιά
Κι όλα τ' απολαμβάνω
Τρέχω και χαμογελώ, γι 'όλα αδιαφορώ
Μια αύρα γλυκιά με καλεί, να πάμε στο άγνωστο μακριά
Δίνει ο αέρας φτερά στα ξανθά μου μαλλιά