Willow [Polish translation]

W dole nad wodą, pod wierzbą

Siedzi samotny wędrowiec, obserwując wierzbę

On i jego żona, żyli kiedyś szczęśliwie

Posadzili nasiono, które urosło poprzez trzciny

Lata i zimy, poprzez śnieżne grudnie

Siedzieli nad wodą, blisko płomieni (ogniska)

Tęskniąc za życiem, które kiedyś mieli

Nie opuściłbym Cie

Przytulałbym Cie

Kiedy nadejdzie ostatni dzień

Co jeśli byś mnie potrzebowała?

Nie przytuliłabyś mnie?

Ostatniego dnia, naszego ostatniego dnia

Pan i Pani, śnili o wierzbie

Wycinając swoje imiona, na swojej wierzbie

Jeśli by przemówił, miłość by wróciła

Przemówił wewnątrz, zbyt delikatnie by być usłyszanym

Lata i zimy, poprzez śnieżne grudnie

Siedzieli nad wodą, blisko płomieni (ogniska)

Tęskniąc za życiem, które kiedyś mieli

Nie opuściłbym Cie

Przytulałbym Cie

Kiedy nadejdzie ostatni dzień

Co jeśli byś mnie potrzebowała?

Nie przytuliłabyś mnie?

Ostatniego dnia, naszego ostatniego dnia

Gdzieś tam wyczucie czasu przyjdzie do wszystkich naraz

Nieszczęścia przemienią się w słoneczne grudnie

Kochankowie będą mogli znaleźć swoją wierzbę

Nie opuściłbym Cie

Przytulałbym Cie

Kiedy nadejdzie ostatni dzień

Nie opuściłbym Cie

Przytulałbym Cie

Kiedy nadejdzie ostatni dzień

Co jeśli byś mnie potrzebowała?

Nie przytuliłabyś mnie?

Ostatniego dnia, naszego ostatniego dnia