Απλώς δώστε μου καρφιά
Ως το φορτίο που θα επωμιστώ
Δώστε μου καρφιά
Ως το φορτίο που θα επωμιστώ
Σταυρωμένα αισθήματα που παλεύουν να επιβιώσουν
Και η αλήθεια που δεν έχει ακούσει εδώ και καιρό
Ψυχρή και γυμνή, μα ιερή;
Ποιός έχει το θράσος να διαδίδει τέτοια ψέματα;
Η εικόνα μιας ιτιάς - με μια χήρα μαυροφορεμένη
Ένα παιδί να γεννά - μες την ομορφιά της νιότης
Διότι παρέδωσε το γέννημα στο χώμα
(Όνειρα γλυκά... μπάσταρδο!)
Τριαντάφυλλα καλυμμένα από ένα στρώμα χιονιού
Παγωμένος άνεμος ολόγυρα
Εκείνο που εσείς αποκαλείτε "αγίους πόδας"
Ένα παιδί μονάχα, δίχως ξύλινο σταυρό
Απλώς δώστε μου καρφιά
Ως το φορτίο που θα επωμιστώ
Δώστε μου καρφιά
Ως το φορτίο που θα επωμιστώ
Βασανισμένα χέρια υψωμένα προς τα ουράνια
Πώς θα τολμούσες να το απαρνηθείς;
Γιατί κατηγορείτε μια χήρα
Που απεχθάνεται τη φύση σας;
Η αποκάλυψη της πληγής - αγγίζει τα όρια της γύμνιας
Και χέρια αδειανά - της χήρας η ζωή
Κι εκείνη παρέδωσε το γέννημα στο χώμα