من یک رویاپردازم
اما به سختی خوابم می برد وقتی تو درون آن(خواب) نباشی
بی قرار بودم
چون تو ناپدید شدی و این همه آن چیزی ست که از دست رفته
زمین زیر پاهای (کفشهای) من سست شده است
یک فرشته ای هست
که به تصویر(شکل) تو درآمده ، و فکر کردم میشناسَمَش
یک روزنه ای هست
که از تاریکی ست ، اما درونش روشنایی ست
همچین چیزی نمیتواند عشق باشد اگر زخم خورده(ام) کند
مجبورم رهایت کنم
نجات خواهم یافت (زنده خواهم ماند) و آنی خواهم بود که استوار تر است
ازاینکه بمانی التماست نمی کنم
من رهسپار خواهم شد و باید بدانی که چه می گویم
اسب های طغیانگر همراهیم می کنند
بخاطر دارم
که چطور درآغوش (نزدیک) هم می رقصیدیم ، میخواستم که روی پاهای تو بایستم
و حرفهایمان (صحبت های پشت تلفن)
آخرین چیزی که همه ی شب میخواستم ، آن حرف ها برایم قایق نجات بود
زخم های محو شده ی ما درست سقوط ستاره ها ست
همینجا هستند ، سپس می روند
نجات خواهم یافت (زنده خواهم ماند) و آنی خواهم بود که استوار تر است
ازاینکه بمانی التماست نمی کنم
من رهسپار خواهم شد و باید بدانی که چه می گویم
اسب های طغیانگر همراهیم می کنند
انسان زخم خورده ، فراموش میکند که چطور استوار است
و در طول مسیر گم می شود ، هی
آن(استوار بودن) نا امید شدن نیست ، رها شدن است
و رهسپار به مکانی بهتر
نجات خواهم یافت (زنده خواهم ماند) و آنی خواهم بود که استوار تر است
ازاینکه بمانی التماست نمی کنم
من رهسپار خواهم شد و باید بدانی که چه می گویم
اسب های طغیانگر همراهیم می کنند
نجات خواهم یافت (زنده خواهم ماند) و آنی خواهم بود که استوار تر است
ازاینکه بمانی التماست نمی کنم
من رهسپار خواهم شد و باید بدانی که چه می گویم
اسب های طغیانگر همراهیم می کنند